Jay καλησπέρα. Που σε πετυχαίνω;
Στην Γερμανία. Έχουμε ήδη αρχίζει την περιοδεία και αυτό είναι το δεύτερό μας show. Τα πράγματα πάνε περίφημα. Διασκεδάζουμε πάρα πολύ.
Έχετε δεκατέσσερα album και μια καριέρα σχεδόν τριάντα ετών πλέον. Τι σου δίνει ώθηση να ηχογραφήσεις άλλο ένα δίσκο και να βγεις στο δρόμο;
Βασικά μας αρέσει πολύ να ηχογραφούμε και να παίζουμε μουσική. Είναι σαν να μαζεύεσαι με τους φίλους σου για να παίξεις μπάλα, ή poker ή να δεις τηλεόραση. Είναι κάτι σαν χόμπυ για εμάς, κάτι που κάνουμε με φίλους και γουστάρουμε. Αλλά σίγουρα είναι ένα χόμπυ που παρατράβηξε (γέλια).
Πες μας κάποιες πληροφορίες για το νέο σας δίσκο.
Θα κυκλοφορήσει τον Σεπτέμβριο. Θα έχει απ’ όλα: γρήγορα κομμάτια, αργά κομμάτια, ότι έχουμε συνήθως. Νομίζω ότι μουσικά θυμίζει περισσότερο το "Grey Race", αλλά στιχουργικά είναι πιο ώριμο, καθώς ο Greg Graffin που γράφει τους στίχους έγινε πρόσφατα πατέρας και αυτό επηρέασε τον τρόπο που βλέπει το μέλλον και νομίζω ότι αυτό βγαίνει και στους στίχους του.
Στην Αθήνα θα ακούσουμε κανένα νέο κομμάτι;
Όταν παίζουμε headliners, παίζουμε και κάποια νέα κομμάτια, αλλά όταν δεν είσαι πρώτο όνομα, πρέπει να παίξεις για τον κόσμο. Θα έχουμε σχεδόν μια ώρα και πρέπει να χωρέσουμε σε αυτή 30 χρόνια μουσικής. Πίστεψέ με, δεν είναι εύκολο. Γι' αυτό λογικά θα προτιμήσουμε ένα set βασισμένο στο παρελθόν μας για να δώσουμε στον κόσμο τα κομμάτια που θέλει να ακούσει.
Τελευταία φορά ήσασταν εδώ το 1996. Πέρασαν πολλά χρόνια. Τι έχεις να υποσχεθείς στο ελληνικό κοινό σας;
Ότι βελτιωθήκαμε! Στην αρχή κάναμε να σας επισκεφτούμε 16 χρόνια και τώρα μόνο 14 (γέλια).
Ναι όμως στο μεταξύ έχετε χάσει και μια γενιά που ανυπομονεί να σας δει...
Συμφωνώ. Φαντάσου πως νιώθω πως είμαστε μονίμως σε περιοδεία και πάλι κάτι χάνουμε. Και ξέρεις, αν δεν γυρίσουμε και κάθε τόσο πίσω στο σπίτι στα παιδιά μας, και αυτά θα είναι μια γενιά που θα ανυπομονεί να μας δει... (γέλια)
Πως διαλέγετε κομμάτια για τα set σας; Έχετε τόσα πολλά!
Ναι είναι πολύ δύσκολο. Σίγουρα έχουμε κάποια που πρέπει να παίξουμε, όπως το "American Jesus" και το "21 Century Digital Boy", και πραγματικά γουστάρω που τα παίζουμε καθώς τα υπερλατρεύω. Παράλληλα παίζουμε κυρίως hitάκια και 2-3 κομμάτια έκπληξη για το κοινό.
Πως δεν βαριέσαι να παίζεις τα ίδια κομμάτια τόσα χρόνια; Πως διατηρείς το κέφι σου;
Το πιο σημαντικό στοιχείο είναι να σου αρέσει το κομμάτι. Ξέρεις εμείς δεν κάνουμε ποτέ πρόβες, όλα τα βρίσκουμε εκείνη τη στιγμή, άρα όπως και να έχει ένας να παίξει το κομμάτι λίγο διαφορετικά, είναι διαφορετικά για όλους μας.
Αν σε πλησιάσει ένας δεκαπεντάχρονος και σε ρωτήσει «τι έχουν πλέον να προσφέρουν οι Bad Religion», τι θα απαντούσες; Δεν θεωρείς πως πλέον είστε ένα παλιό συγκρότημα; Τριάντα χρόνια είναι αυτά.
Ναι συμφωνώ, πλέον είμαστε ένα παλιό συγκρότημα. Δεν μπορούμε να το παίζουμε πιτσιρικάδες, θα ήταν ηλίθιο. Πιστεύω πως θα του απαντούσα ότι εφόσον θεωρούμε πως ακόμα έχουμε να προσφέρουμε, έχουμε και άλλες ιδέες να ηχογραφήσουμε, έχουμε όρεξη να βγούμε στο δρόμο και δεν χάνουμε την επαφή με το σήμερα, τότε έχει νόημα να μας ακούσει. Δεν ζούμε στο παρελθόν, δεν έχουμε κολλήματα. Θα κάνουμε αυτό που κάνουμε όσο το γουστάρουμε και αν νιώσουμε πως πρέπει να σταματήσουμε, νομίζω θα το καταλάβουμε εμείς πρώτοι. Μου αρέσει που πλέον βλέπω 35άρηδες στις συναυλίες μας να μου λένε «σας είδα πρώτη φορά το 1996 και ξαναήρθα τώρα με τον 15χρονο γιο μου».
Το punk ήταν πάντα συνδεδεμένο με τον πολιτικό στίχο και τον ακτιβισμό. Πιστεύεις ότι μπορεί να επηρεάσει τα νέα παιδιά, να αλλάξει τον κόσμο;
Είναι δύσκολο να απαντήσω σε αυτό. Ναι, το punk πάντα είχε πολιτικό χαρακτήρα, από την άλλη πρέπει να αναρωτηθούμε αν μπορεί οποιαδήποτε μουσική, όχι μόνο το punk, να αλλάξει τον κόσμο. Σήμερα ένας επιτυχημένος δίσκος μπορεί να πουλήσει, ας πούμε, δέκα εκατομμύρια αντίτυπα. Τεράστιο νούμερο, έτσι; Από την άλλη στον κόσμο υπάρχουν 7 δις άνθρωποι. Πόσους μπορεί να επηρεάσει πραγματικά αυτός ο δίσκος; Η ποσόστωση είναι πολύ μικρή, βλέπεις...
Ποιος δίσκος άλλαξε τη ζωή σου και ποιος δίσκος σας άλλαξε την μοίρα των Bad Religion;
Εμένα με χαρακτήρισαν σαν άνθρωπο, τόσο το "Never Mind The Bollocks" των Sex Pistols, όσο και το "Nevermind" των Nirvana, καθώς ήρθαν σε διαφορετικές φάσεις της ζωής μου και με άλλαξαν. Τους Bad Religion νομίζω τους άλλαξε το "Suffer" το 1988, γιατί αν δεν είχε βγει αυτός ο δίσκος, πιστεύω δεν θα κάναμε τίποτα. Μέχρι τότε δεν ξέραμε ούτε που πηγαίναμε, ούτε τι είμαστε. Αυτός ο δίσκος μας το έδειξε.
Μιλώντας για παλιά album, υπάρχει πολλή συζήτηση γύρω από το "Stranger Than Fiction" του 1994 και την μεγάλη εμπορική του επιτυχία, σε συνδυασμό με την αλλαγή της τότε δισκογραφικής σας. Οι περισσότεροι το χαρακτηρίζουν αριστούργημα, ενώ υπάρχουν άλλοι που λένε ότι τότε οι Bad Religion ξεπουλήθηκαν. Τι σκέφτεσαι εσύ;
Σε ευχαριστώ για την ερώτηση, μιας και θέλω να την απαντήσω πολλά χρόνια τώρα. Προσωπικά πιστεύω πως είναι ένα αριστούργημα. Αν κάποιος κατηγορεί ένα συγκρότημα επειδή ο δίσκος έχει διαφορετικό logo δισκογραφικής πάνω του, ε τότε είναι χαζός. Ναι ΟΚ πουλήσαμε πολύ περισσότερο, όχι όμως λόγω αλλαγής δισκογραφικής, απλά επειδή ο δίσκος ήταν πολύ καλός. Και σίγουρα η τότε δισκογραφική μας ήξερε να κάνει καλύτερη δουλειά στον τομέα marketing. Για μένα «ξεπούλημα» είναι να αλλάζεις εντελώς τον ήχο σου για να πιάσεις ένα άλλο κοινό. Αν αρχίζαμε να παίζουμε emo ή speed metal να το καταλάβω γιατί κάποιος να έλεγε πως ξεπουληθήκαμε, μάλιστα κάτι τέτοιο είχε ξαναειπωθεί για εμάς όταν αλλάξαμε τον ήχο μας στο "Into The Unknown" το 1983. Αλλά στο "Stranger Than Fiction" δεν αλλάξαμε τίποτα, απλά βγάλαμε ένα πολύ καλό δίσκο.
Αν διάλεγες πέντε συγκροτήματα να σας διασκευάσουν, ποια θα ήταν αυτά;
Σίγουρα θα διάλεγα τον Elvis Costello για αρχή. Θα ήθελα επίσης τους επανενωμένους Smiths να κάνουν κάτι δικό μας. Μετά τους Biohazard που μας έχουν διασκευάσει και μου άρεσαν, θα ήθελα να κάνουν το ίδιο και οι Slayer και η Cheryl McGladwin. Πιστεύω πως θα έδιναν μια διαφορετική ψυχή στα κομμάτια μας.
Πρόσφατα δώσατε κάποιο υλικό σας δωρεάν μέσω του MySpace σας. Οι punk πιουρίστες δεν γκρίνιαξαν γι' αυτό το marketingίστικο κόλπο;
Ναι ΟΚ γκρίνιαξαν, αλλά προσωπικά δεν με απασχολούν. Εδώ υπάρχουν άλλοι που έρχονται σε δωρεάν συναυλίες που δίνουμε στις ΗΠΑ και μας γιουχάρουν επειδή δεν παίζουμε αυτό το κομμάτι ή το άλλο. Μα είναι δωρεάν ρε φίλε, ζητάς και τα ρέστα; (γέλια). Πραγματικά αυτά τα άτομα δεν με απασχολούν. Νομίζω ότι ζουν κολλημένα μέσα σε ένα δικό τους μικρόκοσμο και δεν αντιλαμβάνονται τι συμβαίνει. Ο άλλος κόσμος το απόλαυσε πάντως και θεωρώ πως κάναμε πολύ καλά.
Στην Αθήνα θα παίξετε μαζί με τους Faith No More. Τα reunions μεγάλων συγκροτημάτων τελευταία έχουν πολλαπλασιαστεί. Πως σχολιάζεις το φαινόμενο;
Λογικό είναι, από τη στιγμή που οι πωλήσεις δίσκων έχουν καταποντιστεί, κάποιοι να αναγκαστούν να επιστρέψουν «στη δουλειά» για να βγάλουν κάποια χρήματα.(γέλια)
Αν έπρεπε να επιλέξεις κάποια νεότερα συγκροτήματα για να σας συνοδέψουν σε ένα festival, ποια θα ήταν αυτά;
Θα επέλεγα τους Off With Their Heads που άνοιξαν για εμάς τις προάλλες στο L.A και μου άρεσαν πολύ. Επίσης τους Foo Fighters που έχουν πολλή ενέργεια και τους Arctic Monkeys, για κάποιο λόγο, πιστεύω θα ήταν ενδιαφέρον. Ξέρεις γενικά εγώ ακούω πολύ pop αρχών του 80. Δηλαδή μου αρέσουν οι Buzzcocks, οι Sugar κτλ. Επίσης λατρεύω τον Elton John. Πάντα όταν είμαι στο σπίτι μου και θέλω να χαλαρώσω, ακούω Elton John. (γέλια)
Σε ευχαριστώ πολύ για τη συνέντευξη.
Και εγώ σε ευχαριστώ. Τα λέμε σε ένα μήνα.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου