Διαβαστε παρακάτω την συνέντευξη του συγκροτήματος Opeth στο Rocking.gr!
Όταν έχεις «απέναντί σου» τον frontman των Opeth είναι αλήθεια ότι ο χρόνος περνά πολύ πιο γρήγορα από ό,τι υπολόγιζες. Πόσω μάλλον όταν ο χρόνος της συνομιλίας σου περιορίζεται στο ένα τέταρτο. Έτσι, αφού πρώτα πέρασε ένα τέταρτο και στην άλλη άκρη της γράμμης έβγαινε ο τηλεφωνητής του Åkerfeldt, τελικά καταφέραμε να κάνουμε μια άκρως ενδιαφέρουσα συνέντευξη, στην οποία μας μίλησε, μεταξύ άλλων, για το νέο δίσκο, το project με τον Steven Wilson, την επικείμενη εμφάνισή τους στην Ελλάδα, καθώς και την απομάκρυνση του πληκτρά τους, Per Wiberg, ενώ off the record εξομολογήθηκε πως η εμπειρία του "The Wall" ζωντανά τον έκανε να δακρύσει, όντας η καλύτερη συναυλία της ζωής του.
Γεια σου Mike. Επιτέλους τα καταφέραμε.
Συγγνώμη για αυτό. Είχα μια άλλη συνέντευξη πριν.
Μην ανησυχείς, θα συνέχιζα να καλώ όλο το βράδυ αν χρειαζόταν.
Σαν ψυχοπαθής.(γέλια)
Πώς είσαι;
Δυστυχώς έχω ιγμορίτιδα αυτό τον καιρό και με ταλαιπωρεί.
Τι συμβαίνει και είσαι άρρωστος κάθε φορά που μιλάμε; Στην προηγούμενη συνέντευξη είχες ανεμοβλογιά, αν θυμάσαι, στο Rockwave του 2008.
Ήταν η χειρότερη στιγμή της ζωής μου.
Ας ξεκινήσουμε τότε, να μη σε ταλαιπωρήσω πολύ. Πριν λίγο καιρό ανακοινώσατε τον τίτλο και το tracklist του νέου σας δίσκου, έχεις να μας πεις μερικές πληροφορίες πάνω σε αυτό;
Θα λέγεται "Heritage", έχουν βγει και οι τίτλοι των τραγουδιών, τα οποία θα κυμαίνονται μεταξύ τριών και εννέα λεπτών. Στο σύνολο ο δίσκος θα διαρκεί γύρω στη μία ώρα, συνηθισμένη διάρκεια για εμάς. Ηχεί πιο γήινος (σ.σ.: earthy, όπως είπε αυτολεξεί) σε σχέση με τους προηγούμενους δίσκους, έχει μια αίσθηση παλιού και τα όργανα θέλαμε να είναι πιο φυσικά, όχι όπως οι περισσότερες metal παραγωγές πλέον με τα triggers κλπ. Τις σιχαίνομαι αυτές τις παραγωγές, με κούρασαν και εμείς δεν τις αποφύγαμε. Αλλά δε θέλω να ξανακούσω έναν ενισχυτή Mesa Boogie. Βάλαμε το μικρόφωνο μπροστά από τα drums και τα ηχογραφήσαμε όπως πρέπει να ηχογραφούνται.
Πώς ήταν η εκ νέου συνεργασία σας με τον Steven Wilson;
Πήγε πολύ καλά. Ηχογραφήσαμε τα περισσότερα φωνητικά στο σπίτι του και όταν τελειώσαμε αρχίσαμε τη μίξη. Έπαιξε και λίγο πιάνο για το δίσκο, αλλά δε συμμετείχε πολύ αυτή τη φορά.
Μετά την κυκλοφορία του δίσκου τον Σεπτέμβρη θα ξεκινήσετε περιοδεία;
Ναι, φυσικά. Και η Ελλάδα θα είναι μέσα στις χώρες που θα επισκεφτούμε. Πάντα ερχόμαστε εκεί.
Έρχεστε και τον Ιούλιο με τους Judas Priest και τους Whitesnake. Πώς «χωθήκατε» μέσα σε αυτό το heavy/classic lineup;
Δε μας ενοχλεί αυτό. Σε κάθε φεστιβάλ παίζουμε με μπάντες από όλο το φάσμα του metal. Στην Ελλάδα είχαμε παίξει πάλι με τους Priest. Με αυτές τις μπάντες μεγαλώσαμε και θα σου ομολογήσω πως προτιμώ να ακούω αυτές από άλλες των '90s και '00s. Προτιμώ τα '60s, τα '70s και τα '80s.
Πάμε λίγο στον Per Wiberg. Γιατί έφυγε από τη μπάντα;
Ουσιαστικά ο Per απολύθηκε γιατί είχε σταματήσει να έχει φιλοδοξίες, είχε γίνει μίζερος και δεν ήταν πραγματικά εκεί για τους Opeth. Είχε φύγει πριν καιρό πάλι, αλλά τον παρακαλέσαμε να μείνει. Μετά τις ηχογραφήσεις όμως δεν πήγαινε άλλο και αναγκαστήκαμε να τον διώξουμε. Έκανε απλώς μια δουλειά, δεν ένιωθε κομμάτι των Opeth. Ούτως ή άλλως θα έφευγε και μόνος του. Το μεγαλύτερο μέρος των πλήκτρων στο "Heritage" ανήκει στον Per, αλλά τόσο εγώ, όσο και κάποιος άλλος γράψαμε επίσης ορισμένα μέρη.
Σκέφτηκες να συνεχίσετε πλέον ως τετράδα; Όπως οι Opeth πριν το "Ghost Reveries";
Όχι, γιατί είμαι ερωτευμένος με τον vintage ήχο των πλήκτρων. Είναι αναπόσπαστο κομμάτι της μουσικής μας, τόσο τώρα, όσο και στο μέλλον.
Έχεις κάτι νεότερο για το project σου με τον Steven Wilson;
Έχουμε έτοιμο το δίσκο σε demo μορφή. Είναι, όντως, κάτι μακριά από τους Opeth και τους Porcupine Tree. Το πιο πιθανό είναι οι οπαδοί μας να το μισήσουν, αλλά εγώ το λατρεύω. Είναι κάτι που θέλαμε να κάνουμε και τώρα βρήκαμε την ευκαιρία. Όσοι το συγκρίνουν με τις μπάντες μας, θα απογοητευτούν μάλλον. Θα ηχεί κάπως σαν tribute σε πρώιμες ηλεκτρονικές μπάντες, όπως ο Mike Oldfield ή οι Popol Vuh, από τους οποίους έχουμε δανειστεί το intro των συναυλιών μας. Θα έχει πολύ mellotron και πολλές κιθάρες. Είναι αρκετά αντιεμπορική μουσική, και κατά κύριο λόγο αποτελείται από συνδυασμούς ήχων. Αυτός ο δίσκος θα κυκλοφορήσει κάποια στιγμή του χρόνου.
Και τι κάνεις με το δικό σου προσωπικό project;
Η ιδέα ήταν να είναι κάτι εύκολο. Μια κιθάρα και μια φωνή, κάτι που θα μπορούσα να ηχογραφήσω μόνος μου, στο δικό μου studio. Αλλά λόγω των Opeth θα μπει λίγο στην ακρή αυτό το πλάνο προς το παρόν.
Παίξατε με τους Opeth στο Royal Albert Hall. Ποιά η εμπειρία του να παίζεις death metal σε έναν τέτοιο χώρο;
Και μόνο το ότι βρεθήκαμε μέσα στο Royal Albert Hall ήταν απίστευτο. Πολλοί μας είχαν πει ότι η ακουστική του δεν ήταν η καλύτερη για rock μουσική, αλλά όσοι μας παρακολούθησαν είπαν ότι ήταν ο καλύτερος Opeth ήχος που έχουν ακούσει.
Μάλιστα. Πώς νιώθεις όταν τραγουδάς στους Bloodbath χωρίς την κιθάρα σου; Είναι σα να σου λείπει ένα μέλος του σώματός σου; (γέλια)
Ενώ δεν έχω εμπειρία στο να βρίσκομαι στη σκηνή χωρίς κιθάρα, με τους Bloodbath είμαι πολύ χαλαρός. Πίνω λίγο πριν το show και απλά μετά περιφέρομαι σαν ηλίθιος. (γέλια) Είναι κάτι που το κάνω για να περνάω καλά, οπότε δε με αγχώνει.
Ωραία, κάπου εδώ τελειώνει και ο χρόνος μας. Περαστικά και ελπίζω να τα πούμε και από κοντά.
Ευχαριστώ πολύ. Ελπίζω και 'γω να τα πούμε και από κοντά.
Άλκης Κοροβέσης
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου